မ်က္၀န္းေလးတခ်က္(ေက၀ုိင္အမ္)
မ်က္၀န္းေလးတစ္ခ်က္ ဆုံဖုိ.အတြက္
ရင္ခုန္လြန္းစြာ ေစာင့္ဆုိင္းခဲ့ရ
ခ်ိန္ကာလေတြ ၾကာေညာင္းလည္းပဲ
တဘ၀လုံး ကုန္သြားပါေစ
ကုိယ္ေက်နပ္တယ္
ေခါင္းေလးဘယ္ညာ ယမ္းခါျပီးေတာ့
မ်က္၀န္းေလးရဲ. ေထာင့္စြန္းေလးက
မၾကည့္သလုိ ၾကည့္သလုိနဲ.
ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ရဲ. လင္းေရာင္ျခည္ေလး
ယွက္သန္းလာတာ ျမင္ရရံုနဲ.
ကုိယ္ေက်နပ္တယ္
မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ေန႔မွာလမင္း
သာသလုိပင္ နူညံလွတဲ့
မ်က္၀န္းတခ်က္ ဆုံေတြ.ရေတာ့
လက္ရိွဘ၀ ေမ့ေပ်ာက္သြားေအာင္
ကုိယ္ေပ်ာ္လုိက္တာ
မာေက်ာလွတဲ့ ေက်ာက္သားေတြေတာင္
ေရတေပါက္ခ်င္း က်ဆင္းဒဏ္ကုိ
မခံနုိင္တာ ကုိယ္လုိလူသား
နူးညံလွတဲ့ နွလုံးသားက
မင္းရဲ.အၾကည့္ တခ်က္တခ်က္
ဆုံပါမ်ားေသာ မခံနုိင္ေအာင္
ျဖစ္ခဲ့ရျပီ
အခုေတာ့လည္း နွလုံးသားေလး
ေပါက္ထြက္သြားျပီး စီဆင္းလာတဲ့
စမ္းေခ်ာင္းေလးက အျပာေရာင္နဲ.
ေပါက္ထြက္ရိွန္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့
သံစဥ္မ်ားက ကုိယ္ေျပာျပမည္
မင္းကုိခ်စ္သည္။
သံေယာဇဥ္လက္က်န္ရွင္းတမ္း
ေမာင္လွမ်ိဳး(ခ်င္းေခ်ာင္းျခံ)
ငုိပါရေစ
ခ်ဳိျမဒဏ္ရာ၊ ကံၾကမၼာေပး
ရင္နင့္ေထြးပုိက္၊ ပူေလာင္ၿမိဳက္ျပာ
ယူေဆာင္လုိက္တာ၊ လြန္ပါသလား။
“အခ်စ္”
ကဗ်ာဆန္ဖုိ႔
အနစ္နာခံျခင္းမဟုတ္ပါကြယ္။
သူ….သြားရာလမ္း
၀မ္းပမ္းတနည္း၊ ေျခစုံဆြဲမယ့္
လမ္းၾကမ္းခဲလည္း၊ မဟုတ္ဖူးကြယ္
ႏွစ္ကုိယ္ခ်စ္႐ုံနဲ႔
(ဘ၀ဆုိတာ)
ပ်ဳိမ်စ္ပါ့မလား။
အခ်စ္၏…ဂုဏ္အင္၊ ေရာင္စင္မေတာတ္
ခမ္းေျခာက္ေရာင္မြဲ၊ ကုိယ့္…..ေႏြထဲမွာ
ေနရဲလ်င္လည္း၊ မေနေစ့ခ်င္
ေၾကြရဲရင္လည္း၊ မေၾကြေစခ်င္။
ျပန္ေျပာလွ်င္
မနက္ျဖန္ဆုိတာ မရွိေအာင္
သံေယာဇဥ္လက္က်န္ကုိသာ
တိကနဲျဖတ္
ကိုယ့္ျပဇာတ္…ကုိယ္
အဆုံးစီရင္ၿပီးၿပီမုိ႔
မုန္းပင္ပ်ဳိး၍၊ အၿငိဳးႀကီးစြာ
(အမုန္းသည္းစြာ) ငုိလုိက္ပါေတာ့။
ကုိယ္…မုိက္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူးကြယ္။
(အသည္းႏွလုံး၏ လုိအင္ဆႏၵကုိ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ မ်ဳိသိပ္ရင္နင့္ခဲ့ရသူမ်ားအတြက္)
ထာဝရ
******
ပြင့္လွ်င္လည္း နမ္း။
ႏြမ္းလွ်င္လည္း ေကာက္။
ေျခာက္လွ်င္လည္း သိမ္း။
တိမ္းၫြတ္တြယ္မက္
သည္တစ္သက္မွာ
တစ္ပြင့္သာေလ
စြဲလန္းေနမည္။
ေဝေဝေႂကြေႂကြ ျမတ္နိုး၏။
ေမာင္စိန္ဝင္း( ပုတီးကုန္း)
ေယဘူယ် ၀ိညာဥ္
( တာရာမင္းေ၀ )
င့ါကိုေတာ့ ခြင့္ေတာင္းသင့္ပါတယ္
ငါ့ႏွာေခါင္းေပၚတက္ၿပီး
ဘယ္သူလာ အသက္႐ႈေနတာလဲ ..
မင္းကသာ
ဟုိဘက္က အပ္နဲ႔ မမႈတ္ဘူးဆိုရင္
မင္းလက္ထဲကေျပာင္းကို
ဒီဘက္က ငါေခ်ာင္းၾကည့္ရဲမွာပါ .. ။
ငါက ..
ေတြ႕ေနက်၊ ျမင္ေနက်၊
႐ိုး႐ိုးလူမ်ိဳးေပါ့
ပန္းနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေကာက္႐ိုးနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္
အရမ္းလာပစ္ေပါက္ရင္ေတာ့
ေၾကာက္တတ္တဲ့ ေကာင္မ်ိဳးေလ ..။
ေဆာင္းတစ္ခုမွာ
ပါ၀င္ခဲ့ဖူးတဲ့ ႏွင္းတစ္စက္လို
စာရင္းလည္းမရွိ၊ နံပါတ္လည္းမသိ
ဘယ္အထိမွလည္း မႀကီးက်ယ္ပါဘူးကြယ္ .. ။
ငါက ... သာမညလူ .. ။
ငါက ... ေယဘုယ်လူ ..။
ဆပ္ျပာပူေဖာင္းလို
အေရခြံတစ္ထပ္ ခြာလိုက္ရင္ပဲ
အထဲမွာ ဘာမွက်န္မွာ မဟုတ္တဲ့လူ ... ။
ဘယ္သူကမွ မသိဘူး ဆိုရင္ေတာင္
ငါ့ကိုယ္ငါေတာ့ သိတာေပါ့
သိပ္ကို သိတာေပါ့ကြယ္ .. ။
No comments:
Post a Comment